Yüzyıllar boyunca sömürülmüş, parçalanmış, kaynakları çalınmış bir kıta: Afrika.
Ama kader sayfaları değişiyor.
Bu kez haritayı çizenler değil, haritada olanlar konuşacak.
Ve sevgili okuyucu, dünya yeniden kuruluyor; bu kez masanın ayaklarını Afrika taşıyor.
“Afrika artık dünya satrancının tahtası değil, hamle yapan oyuncusudur.”
Çin, Afrika’nın damarlarına yollar, limanlar, barajlar döşerken aslında bir strateji inşa ediyor:
Krediyle sadakat, altyapıyla nüfuz.
Bir bakıma Afrika’da beton değil, bağ inşa ediyor ama bu bağın içinde borcun ipi gizli.
Şanghay’dan Addis Ababa’ya uzanan tren hattı sadece yol değil; nüfuz hattı.
Çin’in gücü rakamda değil, ritimde: sabırla, sistemle, sessizce ilerliyor.
Ama her borç, bir gün bir karar mekanizmasını rehin alır.
Afrika’nın geleceğinde Çin var olacak evet, ama Afrika’nın karar hakkı da Çin’in faiz oranına bağlı kalmamalıdır.
“Bir ülke borcunu öder, ama bağımlılığını asla tam ödeyemez.”
Amerika, artık askerle değil, lojistikle savaşıyor.
Tankların yerini koridorlar, üslerin yerini yatırım fonları aldı.
Lobito Koridoru, Atlantik’i Kongo’nun kobaltına bağlayan yeni bir damar.
ABD’nin bu kez hedefi kaynak değil, akış:
Enerjinin, verinin, tedarikin akışını kim yönetirse, geleceği o yönetir.
Washington bu sefer sahada değil; arkada bir akış planlıyor.
Ve o planın adı: stratejik erişim.
“Toprak artık en önemli şey değil; önemli olan o toprağın altından geçen hatlardır.”
Türkiye Afrika’ya yatırım yaparken beton taşımıyor, güven inşa ediyor.
Bir ülke kıtaya okul, hastane, su kuyusu, kültür merkezi ve insani dokunuş götürüyorsa, bu artık sadece diplomasi değil medeniyet mühendisliğidir.
TİKA’nın bir projesi, bazen bir ordunun etkisinden daha büyüktür.
Çünkü güveni inşa eden, geleceği belirler.
Savunma sanayii ürünlerimiz, Afrika için sadece silah değil; teknolojik özgürlük sembolüdür.
“Bir ülke toprak fethederse haritayı değiştirir, kalp fethederse tarihi.”
Türkiye 2045’te Afrika’nın vicdan ortağı olacak.
Ne sömürgeci, ne öğretici; yalnızca eşit ve samimi bir dost.
İngiltere Afrika’da artık bayrak dikmiyor, ama kural yazıyor.
Londra’nın etkisi bugün yasalar, yatırım sözleşmeleri, yeşil finans anlaşmaları üzerinden yürüyor.
Afrika’nın enerji dönüşüm fonlarının önemli kısmı İngiliz hukukuna bağlı.
Bu, eski imparatorluğun yeni formu: Hukuki sömürge.
“Kılıçla kurulan imparatorluk çöker, ama kalemle kurulan yüzyıllarca sürer.”
Tokyo bağırmaz, plan yapar.
Afrika’ya teknoloji, kalite ve güven götürüyor.
Yavaş ama kalıcı, az ama derin.
Bir Japon yatırımının sessizliği, bir Çin kredisi kadar gürültü yapmaz ama ömrü daha uzundur.
“Bazı stratejiler fısıltıyla kurulur, ama yankısı yüzyıllarca sürer.”
Moskova’nın Afrika yaklaşımı: güvenlik karşılığı nüfuz.
Paralı askerler, maden kontratları, silah anlaşmaları...
Kıta için kısa vadede koruma, uzun vadede kontrol anlamına geliyor.
Ama Afrika artık sadece güvenlik değil, istikrar arıyor.
Rusya korku satarak var olabilir, ama halkı kazanamadığı için kalıcı olamaz.
“Barut iktidar verir ama meşruiyet sağlayamaz.”
Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Katar…
Onlar Afrika’yı çöllerinden değil, limanlarından görüyor.
Kıtayı denizden kuşatan bir ticaret ağı kuruyorlar.
Her liman bir üs, her yatırım bir etki halkası.
Afrika’da artık toprak savaşları değil, liman savaşları var.
“Denizi tutan, kıtanın nabzını tutamasa da dinler.”
2045’e geldiğimizde, dünya artık iki kutuplu olmayacak; çok merkezli olacak.
Önemli Merkez: Afrika.
Çünkü dünyanın %25’i orada doğacak, en genç nüfus orada yaşayacak, en kritik madenler oradan çıkacak.
Afrika artık pazar değil; oyun kurucu.
Ve kim Afrika’yı sadece yatırım değil, ortaklık alanı olarak görürse, geleceği o şekillendirecek.
“Afrika’nın geleceğini kimle değil, nasıl kurduğun gücünü belirler.”
Türkiye’nin avantajı, Afrika’yı Batı’nın kibriyle değil, Doğu’nun vicdanıyla görmesidir.
Biz oraya hükmetmek için değil, birlikte yükselmek için beraber yürümek için gittik ve gitmeye devam edeceğiz.
Afrika’ya sadece ihracat değil, strateji de göndermeye devam etmeliyiz.
Çünkü 21. yüzyılın gerçek ihracatı, mal değil modeldir.
“Bir ülkenin en güçlü silahı, başka bir ulusun kalbinde uyandırdığı güvendir.”
Afrika, dünyanın yeni sahnesi.
Ve bu sahnede Türkiye, rol çalmadan yıldız olabilir çünkü senaryoyu yazmak, sahnede oynamaktan daha kalıcıdır.
Afrika’ya bugün kimin bayrağı dikili değil; 2045’te orada kimin fikri yaşayacak, mesele budur.
Sonuç olarak kıtayı kimse fethedemeyecek.
Hakikat fikirle, adaletle, zekâyla kazananlar; 22. yüzyılın haritasını çizecek.
“Güç, toprağı yönetmek değil; akılları yönlendirebilmektir.”
Gürkan KARAÇAM