Şiddet hem aile içinde hem de saldırıya karşı çok tehlikeli, istenmeyen ve sağlıklı bir terbiye ve disiplin yolu değildir. Ailede şiddet psikolojisini bozar, çocuğun kendine olan güvenini sarsar, annesine ve babasına olan inancını kaybetmesine yol açar. Çocukluğunda yiyen büyüdüklerinde kendi çocuklarına dayak attıklarını pek çok araştırma söylemektedir. Günümüzdeki gibi sıcaklık içeren hiçbir yöntem ailede kullanılmamalıdır. Pasif dağılımını içeren eleştirmek, küçümsemek, yargılamak, utandırmak, bezdirmek, çaresizlik hale getirmek gibi davranışlar bazen önemli şiddet unsurları taşırlar. Bu bahşişin hiçbirinin, hiçbir durumda tasvip edilen yanları olamaz. Bazı araştırmacıların pasif sıcaklık içeren korkutma ve diğer çocuklarda görülen gerçek bir şiddetten daha yaralayıcı iz dağılımının çizerek söylendiği belirtiliyor. Bazı bölgelerdeki babanın anneye şiddet uyguladığını, annenin de şiddet uyguladığını, çocuklarda tip sahiplerine ve çevrelerine ve bölgedeki biyolojik şiddet uygulamalarını sık sık görürüz. Sivil toplum birimleri burada devreye girerek genişletilmiş eğitimler vererek aileyi genişletir ve aile çaresizliğini aşabildiğinde ve benzeri şiddet sorunları çözülebilir ortadan kalkabilir. Şiddetin nedeni araştırıldığında özellikle alkol, kumar, gibi kötü kapasitelerin bol olduğu görülmektedir. Bu kadınların da en ilişkilerinin özellikle babalarda işsizliğin, şiddete yol açabildiği bilinmektedir. İşsizlikle diğer olumsuzluklardan bir veya birkaçı birleştiğinde şiddet kronikleşmeye dönebilmektedir. Bu olumsuz gidişat sırasında diyebilmek için psikolojik bir destek çözümü olabilir. kalıcılığın desteklenmesiyle alınan psikolog yerine göre işsizliğin kötüleşmesini gösterirken olumsuzluk da çözme yoluna gider. Eğer bu oran açısından iyi bir işbirliği bozulursa, bu performansın korunabilmesi için belki aileye boşanmaları olacağı söylenir. En son durumda da durum tarafından geliştirilen böyle bir aileden hazırlık için gerekli raporun hazırlanması yoluna devam edebilecektir. Anneler bazen eşlerinin alkol, kumar veya çalışır durumda bağımlısı olmasına rağmen bu sağlıklı devam ederek çocuklarını boşanmanın olumsuz etkilerinden koruduklarını düşünüyorlar. Bu sağlıklı bir yaklaşım değildir. Bu tür kötü olayların olduğu evde büyüyen oyunda bu tür tehlikeli bağımlılıkların etkisine girme ihtimali çok yüksek ve çok sayıda da bu çocukların tehlikeli bağımlılıklara çok çabuk alışırlar. Bu sokakta yaşayan ve kötü potansiyellere maruz kalan çocuklar zaman zaman nefes darlığı olaylarına, zaman zaman da yaralama olaylarına sebep olurlar. Bu konuda hiçbir suçu olmayan kişilerin hayatlarına mal olabilir. Bu tür tehlikelerden korunmak için önce aile biriminin bölünmesi ve ortadan kaldırılması onun bireysel ve toplumsal seçim görevidir. Burada karakollara ve polis teşkilatına önemli işler düşüyor. Bu tür vakaların çok sık yaşanabildiği bir polis teşkilatının şiddet konusunda bu konu üzerinde dayanıklı olması, psikologlar tarafından düzenli olarak yetiştirilmeleri gerekmektedir. Caddelerde görülen sokak çocukları veya tinerci insanların bir kısmı evlerinde görülen ve parçalanmış ailelerin çocuklarıdır. Ailesel olumsuzluklar olumsuz yönde etkileyerek toplumsal felaketlere de sebep olabilir. Çocuğun mutlu, huzurlu ve güvenli bir gelecek olan çalışan anne babaları öncelikli olarak iyi bir eğitim görmek istiyorlar. Topluma değerli bireylerin sahip olması gereken devlet, eğitim sistemi de buna göre dosya halindedir. Ancak Türk eğitim sisteminin eksiklikleri, eğitim ve öğretimin bozulması nedeniyle normalde eğitimin yanlış bir şekilde terbiye olarak algılanmasına neden olmaya devam etmektedir. Bu anlayışa göre iyi eğitim almış çocuk, terbiyeli çocuktur. Son yıllarda genç eğitimciler terbiye coğrafyasıyla ilgili olarak eski sistemlere bir tepki koydular. Bu tepkiye göre araştırmacı eğitimcilerin terbiyeli çocuk anlayışından büyüklerin anladığı kişiliği ve yeteneği gelişmiş kişilikler arasında farklılıkların ortaya çıktığı ortaya çıktı. Biz çocuğunu terbiyeli yetiştirdiysek, çocuk hiç para aramayacak, sadece susup kalacağı anlamına gelmez. Çünkü iyi eğitim almış çocuk demek kendine güveni olan, ayakları üzerinde durabilen çocuktur. Yerine göre saygısını eksik etmez. Ama yerinde kalırsa arar, sakin sessiz değil neşeli ve esprilidir. Konuşması gereken yerde konuşan, haklarını savunan, saygısını kimse eksik etmeyen çocuktur.
Bir kişinin fiziksel gelişimi yanında psikolojik gelişimi de çok önemlidir. Kendine güvenli, para arayan, parçalar üzerinde bireyler hem pay hem de sorumluluk sorumluluğudur. Dayak olgusunu aileden, okuldan ve toplumun her katmanından atmak gereklidir. Gelişim döneminde dayak yiyen psikolojisi olumsuz etkiler. Özellikle ailede, gruplardaki şiddet olayları, ruhsal durumları bozulmaktadır. Yine de çocuğun çevresinden ve ailesinden gelen şiddet, toplumun en önemli yaralarından biri haline geldi.
Ailelerin, sivil toplum örgütlerinin ve şiddet konusunda duyarlı ve dikkatli olmaları gerekmektedir. Şiddet değişiminde öncelikle ve psikologların ve sivil toplum üyelerinin desteği çok önemlidir. Çocuk eğitimi konusunda çalışan günün hiç mi hiç işe yaramadığını vurguluyorlar. bilgisayardaki ayarlarınıza pek çok yolu var. Ama şiddet bu yollardan biri değil. Çocuklarınızın yanında eşleri sert davranmak veya şiddet gösteren veya yabancıların, arkadaşlarının yanında eğitimcia azarlamak veya şiddet oranlarının yapılması gereken ve şiddetli sonuçlar doğuracak bir durum.
Şiddet konusunda çözüm açısından değerlendirme okullardaki rehberler bu konuda hem anne babalara hem de dağılımlara, doğru destek veriyorlar. Okullardaki öğretmen rehberinin görevini çocuktaki psikolojik sorunları tedavi etmek değil, problemi görmek, aileye yol göstermek, okul idarecisinin ve tedavileri dinleyip onlara destek olucu sosyal programların geliştirilmesi ve problemli bir çocuk varsa onun konunun uzman bir psikolog tarafından değerlendirilmesini sağlamak.