Dünyaya Açılan Kapı Kapalı Kaldı

Erzurum, aslında bir turizm hazinesi.
Kışın Palandöken, yazın Tortum Şelalesi, Narman Peribacaları, Çifte Minareli Medrese…
Ama sorun şu: Bu değerlerin dünyaya anlatanı yok.
Broşürler güzel, ama etkisiz; reklamlar kısa, ama kalıcı değil.
Erzurum’un güzelliğini tanıtması gerekenler, çoğu zaman şehri masa başında tanıyor.
O yüzden Erzurum’un dünyaya açılan kapısı kapalı kalıyor.

Palandöken Var, Ama Erciyes Olunamıyor

Palandöken kayak merkezi, aslında potansiyel olarak Türkiye’nin en iyi dağ turizmi noktası.
Ama tanıtım ve yatırım eksikliği yüzünden Erciyes’in gerisinde kaldı.
Erciyes, uluslararası yarışmalar, festival ve etkinliklerle markalaşırken, Palandöken sezonluk bir hatıra olarak kalıyor.
Yani dağ güzel, ama yönetim zayıf.
Erzurum’un dağında kar eksik değil, vizyon eksik.

Tanıtım Masası Doldu, Şehir Boşaldı

Her yıl milyonlarca lira “tanıtım bütçesi” ayrılıyor.
Fuarlar, toplantılar, protokol fotoğrafları, tabelalar…
Ama turist sayısı artmıyor.
Çünkü tanıtım sadece afiş basmakla olmaz, ruh ister, hikâye ister.
Erzurum’un hikâyesini bilen yok, anlatan da kalmadı.
Kentin sokakları, tarih kokan taşları, halkın samimiyeti — bunlar dünyaya sunulmadıkça tanıtım sadece bürokrasi kağıdı olur.

Ulaşım Engel, Tanıtım Engelinden Büyük

Turizmin bel kemiği ulaşımdır.
Ama Erzurum hâlâ uçak bulamayan, hızlı trene kavuşamayan bir şehir.
Turisti getiremiyorsan, tanıtımın da bir anlamı kalmaz.
Bir şehir düşünün, kayak merkeziyle ünlü ama kışın hava yolu bağlantısı yetersiz.
İşte Erzurum’un trajedisi burada: Cennet gibi doğal güzellikler, ama ulaşım cehennemi.

Gerçek Tanıtım Halkla Olur

Erzurum’un turizmi masa başı planlarla değil, halkın katılımıyla büyür.
Köy kahvesinde bir çay içmek, tarihi çarşıda bir esnafla sohbet etmek, turist için en etkileyici deneyimdir.
Ama turizm politikaları halka değil, sadece protokole hitap ediyor.
Erzurum’un ruhunu bilmeyenler, Erzurum’u tanıtamaz.
Turizm sadece broşür değil, insana dokunan hikâyedir.

Erzurum’un turizm potansiyeli büyük, ama yönetimi küçük.
Tanıtım yapıyoruz diye övünenler, aslında reklam panosuna sıkışmış bir vizyonu temsil ediyor.
Oysa Erzurum’un ihtiyacı, bir “tanıtım kampanyası” değil, bir “turizm devrimi.”
Bu şehir, tarihini, doğasını, insanını doğru anlatabilirse; Palandöken sadece bir dağ değil, bir marka olur.
Ama önce şu gerçeği kabul etmemiz gerek: Erzurum’un en büyük eksiği tanıtım değil, inanç.
Kendi değerine inanmadıkça, kimse inandırılamaz.