Sahne perdeleri açılıyor, ışıklar sahnede yükseliyor. İşte siyaset tiyatrosunun başrol oyuncuları sahnedeler. Arka planda sahte gülüşler, kusursuz söylemler ve kurgulanmış hareketlerle bir oyun sergileniyor. Seyirci koltuğunda oturuyorum ve izliyorum, bu komik tiyatroyu. Politikacılar birer aktör gibi sahnede dolaşıyor. Bir eli havada, diğeri cebinde, her hareketleri bir hesaplaşmanın sonucu gibi duruyor. Kameralar önünde hünerli danslarını sergiliyorlar, oysa gerçeklik perde arkasında kayboluyor. İzleyicileri etkilemek için ellerinde mikrofonlar, ellerinde vaatler ve ellerinde sihirli sözler var. Ama ne yazık ki, gerçeklik bir yerlerde kaybolup gidiyor. Siyaset tiyatrosunda sahne her daim aydınlık, perdeler her daim açık. Ama arkasında karanlık bir dünya var. Kulislerde, pazarlıklarda ve çıkar hesaplarında gerçek yüzler ortaya çıkıyor. Seyirci koltuğunda oturup bunları izlemek biraz komik geliyor bana. Bu oyunun bir parçası olmadan, yargısız bir gözlemci olarak izlemek daha eğlenceli. Siyaset tiyatrosunun komik yanı, politikacıların her daim doğruyu söyledikleri yönündeki iddialarıdır. Birbirlerini suçlamalar, birbirlerini eleştirmeler, ama sonunda hepsi aynı perdede yer alır. Maskeleri düşse de yine de birbirlerine benzerler. İşte bu noktada tiyatro gerçeklikten kopar, sahte gülüşler gerçek gülüşlere karışır. Seyirci koltuğunda otururken, siyaset tiyatrosunu izlerken biraz gülmek istiyorum. Bu komik oyunda politikacılar kendilerini ciddiye alırken, biz izleyiciler gerçeği görmeye çalışıyoruz. Oyunun içinde kaybolmadan, oyunun gerçek amacını unutmadan izlemek önemli. Belki de siyaset tiyatrosunun en büyük hiciv malzemesi, biz seyircileriz. Onların oyununa inanıp alkışlarımızla desteklediğimizde, aslında oyunun bir parçası haline geliyoruz. Belki de gerçek güç seyirci koltuğunda, bu tiyatroyu izlerken onlara güldüğümüzde ve gerçekleri gördüğümüzde saklı. Siyaset tiyatrosunu seyirci koltuğundan izlemek, biraz mizah, biraz eleştiri ve biraz da gerçeklik içerir. Oyunun içinde kaybolmadan, maskelerin ardındaki yüzleri görmeye çalışarak belki de gerçek siyasetin ipuçlarını bulabiliriz. Bu komik tiyatroya gülümseyerek bakalım ve unutmayalım, gerçek güç her zaman seyircinin elindedir.