Sadakat bir kuruşla ölçülmez, menfaatle kiralanamaz. Ama ne yazık ki bazı başkanlar, bunu hâlâ öğrenememiş. İyi günde ve kötü günde, hiçbir çıkar beklemeden yanında olan insanlar bir kenara atılır; sonra, gözlerine yeni bir parıltı gözükenlere güzellik yapılır.

İşte tam burada devranın döndüğünü hatırlatmak gerekir. Çünkü eskilerin dediği gibi: “Deveye diken lazım.” Bazen başa dönmek isteyenlerin, unuttuğu şeyler vardır; sadakatin, vefanın ve gerçek desteğin yerini hiçbir çıkar, hiçbir gösteriş dolduramaz.

Sonradan, kazık yiyince, “Ya tekrar başa dönsek?” düşüncesiyle ortaya çıkmak, ne kadar inandırıcı olabilir ki? Bu dünyada bir adalet terazisi vardır ve unutma başkan: gün gelir devran döner. O zaman menfaatsiz duranlar kazanan, çıkar peşinde koşanlar ise kaybeden olur.

Sadakat, satılık değil, mirastır. Ve mirası küçümseyenler, bir gün kendi elleriyle kazık yiyecekler. O yüzden başkan, yapma, bu kez dersini al.