İnsan, doğası gereği anlam arayan bir varlıktır. Sadece nefes alıp vermek, günleri ardı ardına eklemek yetmez; yaşadığımızın bir anlamı olmalı, ruhumuz hissetmeli ve ortaya elle tutulur sonuçlar koymalıyız. Hayatın boşlukta sürüklenen bir yaprak gibi akıp gitmesi yerine, her anına değer katmak, geleceğe dair kaygıları azaltacak bir yaşam inşa etmek gerekir. Bir insanın yaşadığını gerçekten hissetmesi için önce varlığını anlamlandırması gerekir. Sadece monoton bir döngü içinde, görevleri yerine getirerek yaşamak bir süre sonra ruhsuzlaşmaya neden olur. Oysa insan, sevinci, üzüntüyü, heyecanı, umudu ve başarıyı hissetmelidir. Anlamlı bir yaşam, duyguların iç içe geçtiği, her anın hissedildiği bir yolculuktur.
Günlük hayatta pek çok kişi, sadece zorunlulukları yerine getirdiği bir hayatın içinde kayboluyor. Sabah kalkıp işe gitmek, akşam eve dönmek, uyumak… Bu döngü, eğer bir anlam yüklenmezse insanı robotlaştırır. Oysa gerçek yaşam, tutkuyla yapılan işlerde, samimi sohbetlerde, küçük mutluluk anlarında gizlidir. Hissettiğimiz ölçüde yaşarız.
İnsanın kendini değerli hissetmesi, yaptığı işin bir sonucu olduğunu görmekle mümkündür. Küçük de olsa bir üretim içinde olmak, insanın yaşadığını hissetmesini sağlar. Emek vermek, mücadele etmek ve sonunda somut bir şeyler ortaya koymak, yaşama anlam katar.
Bir öğrenci için başarılı bir sınav sonucu, bir sanatçı için tamamlanmış bir eser, bir iş insanı için kurduğu başarılı bir girişim, bir anne-baba için yetiştirdiği çocuk… Bunların hepsi insanın dünyada bir iz bıraktığının göstergesidir. Sadece tüketerek değil, üreterek yaşamak, kalıcı bir miras bırakmanın en önemli yollarından biridir.
Bir insanın geleceğe dair sürekli kaygı içinde olması, onun bugünü yaşamasını engeller. Geleceğe güvenle bakabilmek için bireysel ve toplumsal düzeyde sağlam adımlar atmak gerekir. Kendi yaşamımızı planlarken, aynı zamanda toplumun da adil, güvenli ve huzurlu bir yapı içinde olmasını sağlamak, bu kaygıları azaltır.
Gelecek kaygısını azaltmak için:
• Maddi ve manevi anlamda kendimizi güçlendirmeliyiz.
• Eğitim ve kişisel gelişime önem vermeliyiz.
• Toplumsal dayanışmayı artırmalıyız.
• Anı yaşamayı öğrenmeli, geleceği sadece korkularla değil, umutla da düşünmeliyiz.
Yaşamın anlamı, sadece var olmaktan ibaret değildir. Hissetmek, üretmek ve geleceğe güvenle bakabilmek, anlam dolu bir hayatın temel taşlarıdır. İnsan, ne sadece duygularla ne de sadece mantıkla yaşar. Duygularımızı besleyip, üretken olup, geleceğe dair sağlam adımlar attığımızda, yaşadığımızı gerçekten hissederiz. Hayatın bize sunduklarını kabul edip, ona anlam katmak bizim elimizdedir.

Yunus Uzun