Hicri 1444 yılının hacı adayları, hac görevlerini yerine getirmek üzere Arafat'ta toplandı. Dünyanın dört bir yanından hac farizasını yerine getirmek üzere kutsal topraklara gelen 3,5 milyon hacı adayı, Rahmet Dağı'nın eteğindeki Arafat Meydanı'nda vakfeye durdu. Gözyaşları arasında Allah'a yalvaran Müslümanlar günahlarının affı ve İslam coğrafyasında akan kan ve gözyaşının dinmesi için dua ve niyazda bulundu, tövbeler edildi. Peygamber Efendimizin veda hutbesinin de okunduğu Arafat vakfesinde aşırı sıcağa rağmen, içi aşkla dolan yüz binlerce kişi Cebel-i Rahme'ye tırmanıp burada da dua etti. Dağın zirvesinde bulunan Hazreti Âdem ile Hazreti Havva'nın buluşup, affedildiği noktaya yoğunluk sebebiyle binlerce hacı adayı çıkamadı. Tepeye çıkan merdivenlerden en yüksek noktaya ulaşamayan Müslümanlar kayalıklardan tırmanarak çıktı. Duygusal anların yaşandığı Arafat'ta dili, ülkesi ve rengi ayrı olmasına rağmen herkes aynı duygu ve düşüncelerle Rabbine yönelip, niyazda bulundu. Suudi yönetimi hac vizesi olmayanları ise Kabe'ye ve Arafat'a sokmadı. Kasap gibi hizmetli olarak gelenlere Arafat'a çıkmak için otobüs verilmeyince birçok kişi hacı olamadı. Her ülkeye ayrılan çadır ve bölümlerde olduğu gibi, Türkiye'den ve Avrupa'dan gelen yaklaşık 90 bin Türk hacı adayına ayrılan bölümde de çeşitli programlar düzenlendi. 'Lebbeyk' nidalarıyla başlayan programda hatim okunup salat ve selamlar getirildi, ilahiler söylendi. Daha sonra Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş, 478 çadırdaki Türk hacı adaylarına vakfe duası yaptırdı. Hep bir ağızdan yapılan vakfe duasının ardından tüm Müslümanların, kardeşleri ile kucaklaşıp helalleşmesinde duygusal anlar yaşandı.