Hani bilirsiniz bir zamanlar meşhur müzik kutularımız vardı. 
Hani şu parasını attığın zaman müzik parçası çalan cinsten! 
Hem de istediğin müziği ve istediğin parçayı…
Yani parayı verenin isteğine göre. 
Keyfine göre… 
Nasreddin Hoca ne demişti “parayı veren düdüğü çalar” cinsten.
Bakıyorum da ortalık müzik kutusundan geçilmiyor. 
Her jetonu yiyen düğme sahibinin ritmiyle çalıp oynuyor. 
Bir yaşımıza daha girdik… 
Bizim müzik kutularının büyük bir çoğunluğu oynayabilen cinstenmiş yeni gördük. Bazı yerel diye tabir ettiğimiz uyanıklar bu müzik kutularından birkaç tane ısmarlamış; diledikleri yerlere götürüp, diledikleri kadar jetonla, diledikleri ritimleri seslendirmeye başlamışlar bile… 
Ulusallar, kurumsallar gibi kaynağı ve kaymağı dışarıdan gelenler bu şehirde zaten kimseyi iplemiyor ya.
Ama bilmeleri lazım ki bu müzik kutularının artık bizleri baymaya başlayan ritimleri kulağa hiç ama hiç iyi gelmiyor bilesiniz. 
Bu saatten sonra yereliymiş, işletmesiymiş, kurumsalıymış anlamam. Ben üretime, istihdama katkısına ve bu şehire gerçek anlamda getirisine bakarım. Öyle hiç kimse kalkıp ta bana “elimi taşın altına soktum” masalıyla gelmesin. Hiç kimse bu şehire yatırım yapmışım havasıyla yalandan ortalıkta kasılıp durmasın. Verdiklerinizin binlerce katını almadan siz bu topraklara bırakın yatırım yapmayı, yanınızda çalışanlarınız dâhil bu şehrin insanlarının nefes dahi almaya müsaade etmezsiniz. O elini taşın altına sokanların son birkaç yıl içerisinde taşın altından çaktırmadan nereleri de ellediklerini ve hatta ele geçirdiklerini de anlatsalar ya…
Hodri meydan.
İşte tapu müdürlüğü, işte Erzurum…
Var ise delikanlısı açıklasalar ya.
Ya da ağzı açık jeton bekleyen müzik kutularına jeton atarak çığırttırsalar ya…   
Birileri eğer kendi kıt akıllarıyla bizim aklımızı “ti” ye alıp, bizi yok saymaya kalkıyor iseler bilsinler ki hamdolsun biz meyhane havasını da, raks yapmasını da ve hatta dansöz oynatmasını da çok ama çok iyi biliriz. 
Az biraz kıt akıllarıyla hafızalarını yoklasınlar tecrübeyle sabit olduğunu da görürler.
Takılsınlar bize onlara hayatlarının raksını yaptıralım. 
Yok, illa ki biz köçek oynatmak istiyoruz diyor iseler; kusura bakmasınlar, bizde işte o yok. O iş veya dilediklerini söylettirmek için kıçlarından ayırmadıkları o meşhur müzik kutularına jeton atıp hem dinleyip hem izleyecekler. 
Ki bunu yapmaya başladıklarını da gördük.
Hayırdır, acaba bu sıralar hangi taşın altındaki yerlere göz diktiniz? Müzik kutularınızdan ses gelmeye başladı ya, aklımıza böyle bir nağme geldi anlayamadık doğrusu!