Rakamlar Düşüyor, Raflar Yükseliyor

Televizyon ekranlarında “enflasyon düştü” cümlesi sıkça duyuluyor.
Ama halkın mutfağında tencere kaynamıyor. Çünkü enflasyon artık yalnızca istatistiklerde değil, her market alışverişinde hissediliyor.
Bir zamanlar 1 litrelik ürünler 800 mililitreye indi, 1 kilogramlık paketler 750 grama düştü.
Adına da “ambalaj güncellemesi” diyorlar.
Yani zam yapmaya utanıyorlar, küçülterek zam yapıyorlar.

Kasada halkın eli etikete gitmiyor artık, kalbi sıkışıyor.
Poşet sayısı azaldıkça, insanların umudu da azalıyor.
Ekonomik göstergeler düşüyor ama mutfak ateşi sönmüyor.

İstatistik Güzelleşiyor, Gerçek Çirkinleşiyor

Hükûmet yetkilileri “veriler olumlu” diyor.
Ama bu veriler, maaşı ay sonunu getirmeyen milyonları kapsamıyor.
Çünkü onların ekonomisi Excel’de değil, manavda ve kasapta yaşanıyor.

Artık halk, etikete değil, gramaja bakıyor.
Rakamla değil, karın doyurmakla ilgileniyor.
Bir ülkede “enflasyon düştü” deniyorsa ama insanlar hâlâ ucuz ekmek kuyruğundaysa, o düşüşün adı başarı değil, acı ironi olur.

Gerçek enflasyon, TÜİK tablolarında değil;
kasada fiş biriktiren,marketten eksik dönen vatandaşın cebinde gizleniyor.