Stüdyoda Gülüş, Sokakta Hüzün

Televizyonu açın, sabah programlarında herkes kahkahalar içinde.
Akşam dizilerinde lüks arabalar, ışıltılı hayatlar.
Ama ekranda gördüğümüz hayat, halkın mutfağında yok.

Bir yanda “ekonomimiz büyüyor” haberleri,
diğer yanda faturasını ödeyemeyen vatandaş.
Medya artık halkın aynası değil; salonun dekoru.
Gerçeği göstermek değil, gündemi süslemekle meşgul.

Reyting İçin Gözyaşı Görünmez

Gazeteci sormuyor, sunucu sorgulamıyor, yorumcu korkuyor.
Halk, bu tiyatroyu izliyor; reyting rekorlarıyla alkışlıyor.
Çünkü gerçekler acıtıyor, hayaller ucuz ve parlak.

Ekranda herkes gülüyor ama sokakta yüzler asık.
Halkın gözyaşı reyting getirmediği için kimse görmüyor.
Ve işte bu ülkenin acı gerçeği:
Kameralar açık, ama vicdanlar kapalı.