Çin, Hindistan, Brezilya ve Güney Afrika gibi 100'den fazla ülke, onları önümüzdeki on yıllarda yüksek gelirli ülkeler haline gelmekten alıkoyabilecek ciddi engellerle karşı karşıya.

Orta gelir tuzağı, ülkelerin zenginlik arttıkça genellikle ABD'nin kişi başına düşen gayri safi yurtiçi hasılasının yaklaşık %10'u kadar bir seviyeye ulaştığını gösterir; bu da günümüz değerinde 8,000 dolara eşittir. Bu durum, onları Dünya Bankası tarafından orta gelirli ülkeler olarak sınıflandırılan orta seviyede tutar.

1990'dan bu yana yalnızca 34 orta gelirli ekonomi yüksek gelirli statüye geçmeyi başardı ve bunların üçte biri Avrupa Birliği ile entegrasyon avantajından yararlandı.

2023 sonu itibarıyla toplamda 108 ülke orta gelirli olarak sınıflandırıldı; bunların her biri yıllık kişi başına gayri safi yurtiçi hasıla 1,136 ile 13,845 dolar arasında değişiyor. Bu ülkeler, dünya nüfusunun %75'ini oluşturan 6 milyar insana ev sahipliği yapıyor. İstatistiklere göre, bu ülkelerdeki her üç kişiden iki tanesi aşırı yoksulluk içinde yaşıyor.

Bu ülkeler, küresel gayri safi yurtiçi hasılanın %40'ından fazlasını ve karbon emisyonlarının %60'ından fazlasını üretiyor. Orta gelir tuzağından kurtulmak için, yaşlanan nüfuslar, gelişmiş ekonomilerde artan korumacılık ve enerji geçişlerini hızlandırma gibi çok daha büyük zorluklarla karşılaşıyorlar.

Dünya Bankası Grubu Baş Ekonomisti ve Kalkınma Ekonomisi Kıdemli Başkan Yardımcısı Indermit Gill, küresel ekonomik refah savaşının büyük ölçüde orta gelirli ülkelerde kazanılacağını veya kaybedileceğini söyledi. Ancak, bu ülkelerin çoğu, gelişmiş ekonomiler haline gelmek için eski stratejilere dayanıyor. Uzun süre yatırım yapmaya veya yeniliğe erken geçmeye bağımlılar.

Bir iş raporuna göre, gerekli yatırımlara odaklanan, yeni teknolojileri ithal etmeyi ve yatırım, ithalat ve yeniliği dengeleyen bir strateji benimsemeyi gerektiren yeni bir yaklaşım gerekiyor.