“Bir baba diyenin sesini duysam ah çekerim Yokluğun çöreklenir üstüme hüzünlenirim…”
Ne kadar güzel söylemiş Ataol Behramoğlu. Baba demek, ne güzel bir kelimeymiş meğer… Baba demeyeli 11 yıl oldu Vedalaşmadan, eller üzerinde, son gidişin mezarlığına. İşte o günden beri dilime yabancılaştı bu kelime.
Oysa baba demek ne güzelmiş. “insan her şeye alışıyor da, Babasının yada Annesinin yokluğuna alışamıyor…” Ben de hala alışamadım. Güleç yüzü, sırtındaki ceketi ile hep gözümün önünde. Benim babam, Palandöken gibi arkamızda idi.Şimdi bizler beşkardeş baba olduk, dede olduk, amca olduk yaşlandık… Ama içimizdeki baba sevgisi hiç bitmiyor.
Hani şair demiş ya: “Arkamda bir dağın yıkıldığı gündü, Seni kaybettiğim gün… BABAM.” İnsan babasını kaybettiğinde çok şeyini kaybediyor… “BABAN GİDERSE Başı dumanlı dağın gider Atan gider, sırtın gider. İki kapılı bu handa Menzile erişen yolun gider. BABAN GİDERSE Darda yetişen elin gider Aklın gider, canın gider. Şu dağlanmış yüreğinde Çocuk kalan yanın gider. BABAN GİDERSE Öpülecek elin gider. Bayramlar gider…” Benim babam o kuşak babaları… Çok zorluklar, yokluklar, acılar çektiler… Hep dişleriyle, tırnaklarıyla tutundular hayata.
Bugün, bizler biraz rahat yüzü görüyorsak, onların fedakârlıkları sayesindedir. Onlar, anneler günüymüş, babalar günüymüş bilmediler, görmediler… Denizmiş, plajmış, tatilmiş, sanatmış, edebiyatmış bilmediler, görmediler… Yemediler yedirdiler, giymediler giydirdiler ve sadece hayata tutunabildiler o kadar…
Hayatı yarı aç yarı tok yollarda direksiyon başında geçti, zifir, katran, acı ve ter içinde… Şimdi bir sürü özel günler var, babalar günüde var. Ama babalarımız yok.
Habib Baba camiye her gittiğimde gözüm hemen sol tarafta en ön safa kayar. Hep orada görürdüm babamı. Başında tekkesi, sırtında ceketi ile… Gözüm arar ama göremez, artık yok. “Meğer ne çok yanarmış canı, insanın baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.” Hayatın gerçeği bu…
Sevdiklerin de gidiyor bir gün… Can yücel ne güzel ifade etmiş baba sevgisini: “Hayatta ben en çok babamı sevdim Koşuştururken ardından o uçmaktaki devin Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için Açıldı nefesim, fikrim, can evim Hayatta ben en çok babamı sevdim.” Ruhun Şad Mekanın Cennet Olsun
