Afganistan’da kadın olarak yaşamak gerçekten zor. Bırakın kadın olarak yaşamayı; Dikenli tellerin altında, mayınların ötesinde, silahların gölgesinde insan olarak, mülteci olarak yaşamak gerçekten de çok zor. Normal bir insan için gayet doğal ve normal olan şeyleri yapmak; mesela caddelerde özgürce dolaşmak, müzik dinlemek, dans  etmek yasak… Burka altında hor görülerek aşağılanmak, güzel hayaller kurduğunuzda dayak yemek, dört duvar ardında sesini çıkarmadan bir köle gibi yaşamak zorunda olmak Afganistanlı kadınların ortak kaderi… Afganistan’da Taliban askerine, kontrol noktalarına yakalanmadan korku içinde arka sokaklardan işine, evine giden kadın ve onun çocukları şimdi aynı kaderi vatan diye sığındıkları [playlist ids='134314'] Türkiye’de yaşıyorlar. Bekçiye, polise yakalanmadan üç kuruş ekmek kazanmak için işe gitmeye, köşe bucak kaçmaya çalışıyorlar. Onlar nefes almak istiyorlar… Onlar “hapsedilmiş köleler” gibi değil, özgürce ve insanca yaşamak istiyorlar… İSMAİL CENGİZ