Bu Suya Baraj Dayanmaz

Sular yükseliyor. Ama bu bildiğin yağmur suları değil. Bu; kul hakkıyla beslenen, yalanla şişirilmiş, riyayla bulanmış bir sel. “Aman canım, görmezden geliriz, üstünü örteriz” diyenler, sanıyor ki bu baraj hep sağlam kalacak. Oysa beton ne kadar kalın olursa olsun, adaletin susuz bırakıldığı yerde çatlak da, patlak da kaçınılmazdır.

Bugün toplumda gördüğümüz her çürüme, küçük bir damlayla başlıyor. Bir ihale kayırması, bir torpil, bir “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” tavrı… Sonra bir bakıyorsun, dereler birleşmiş, nehir olmuş. İnsanların umudu, vicdanı ve güveni akıntıya kapılmış gidiyor.

Barajın arkasında biriken su, aslında bastırılan hakikatin ta kendisi. Bastırdıkça kabarıyor, susturdukça gürlüyor. Sandılar ki gazeteleri kontrol edince, sosyal medyayı susturunca, insanlara üç kuruş verince mesele kapanır. Ama hakikatin sesi kısılmaz, sadece biraz bekler. Gün gelir öyle bir taşar ki kimsenin gücü yetmez.

Unutmayalım: En güçlü baraj, betonla değil adaletle kurulur. Vicdanı olmayanın yaptığı set, ilk büyük yağmurda yıkılır. Ve şimdi öyle bir dönemdeyiz ki, damlalar sel olmuş durumda.

Çünkü bu suya baraj dayanmaz.