Kumuk veya Avar Türklerinden olan Şeyh Şamil Dağıstan'ın Gimri Köyü'nde 1797 yılında dünyaya gelmiştir. Genç yaşlarda Dağıstan'ın önemli bir dini lideri olan Şeyh Cemalettin Gazi Kumuki'den ders aldı. On beş yaşında at binip kılıç kuşandı. Yirmi yaşlarına geldiğinde Rusların, Kafkasya'da ortadan kaldırmak istediği İslâmiyeti, tekrar ihyâ etmek ve yaymak için uğraşmaya, özgürlük, direnişi ve İslam Birliği gibi bazı düşüncelerle Rus İmparatorluğu'na karşı Dağıstan'da başlattığı savaşı Çeçenistan'da sürdürdü. Bir dönem savaş Kuzeybatı Kafkasya'da Çerkesya'nın tamamını da içine aldı. Rusların engellemesiyle dost olan ülkelerden gelen yardımlar kesilince, Şeyh Şamil ülkesinin gücünün tükenişini gördü. 6 Eylül 1859’da 70 bin kişilik Rus ordusuna, yanında birkaç yüz kişi kalıncaya kadar direndi. Savaşı sürdürmesinin tehlikeli olduğunu anlayan Şeyh Şamil, Çarlık yetkilileriyle görüşmeler yaparak teslim oldu. Rus Çarı II. Aleksandr tarafından nazik karşılanan Şeyh Şamil; kılıcı alınmayarak saygın bir tutsak olarak esaret yıllarını geçireceği Kaluga'ya gönderildi. Sürgünde geçen on yılın ardından Çar, Şeyh Şamil'in hacca gitmesine izin verdi. Giderken 31 Mayıs 1869'da İstanbul'a uğradı ve Padişah Abdülaziz ile görüştü. Padişah kendisine ve aile bireylerine maaş bağlattı. Yedi ay kaldığı İstanbul'dan 25 Ocak 1870'te hacca gitmek üzere ayrıldı. Şeyh Şamil, 1871 yılında Hac ziyareti için gittiği Arabistan'da vefat etmiş (4 Şubat 1871) ve Medine'de Cennet-ül Baki mezarlığına defn edilmiştir. Allah Rahmet Eylesin, Mekanı Cennet Olsun. İsmail CİNGÖZ Uluslararası Siyaset Uzmanı