İklim krizi kapıya dayandı, ama gösteriş sevdası garajdan çıkmıyor. Yangının ortasında hâlâ cam tavan peşindeyiz.
Ormanlar yanıyor. Buzullar eriyor. Sular çekiliyor. Ama o hâlâ cam tavanlı arabasının içinde klima açıp trafikle şikâyet ediyor.
Dünya bu kadar yanarken, konforuna bir gram dokunmayan insanlıkla karşı karşıyayız.
Küresel ısınma raporları çığlık atıyor, ama influencerlar hâlâ Maldivler storiesi atıyor. Gezegenin ciğerleri yanarken, bazıları hâlâ en yeni SUV'la dağa çıkmanın planını yapıyor.
Evet, dünya yanıyor. Ama lüks vitrinlerdeki mankenler hâlâ gülümsüyor.
Her yıl daha fazla sel, daha uzun süren kuraklık, daha ölümcül sıcak dalgaları yaşanıyor. Ama bazıları için öncelik hâlâ "arabanın içi serin mi?" sorusu.
Çünkü artık dünyada vicdan, tüketim hızının çok gerisinde kaldı.
Hepimiz karbon salıyoruz. Ama bazıları egzozuyla gurur duyuyor. Sadece arabasıyla değil; kullandığı ürünle, giydiği kıyafetle, çöpe attığı yiyecekle, görmezden geldiği sistemle…
Bu yangının ortasında herkes biraz benzin döküyor, ama kimse su taşımıyor.
İklim krizi artık bilimsel bir tahmin değil, yaşanmakta olan bir gerçek. Ama bu gerçekle yüzleşmek yerine, vitrin değiştirmeyi tercih ediyoruz.
Sanki biraz daha alışveriş yaparsak, gezegenin ateşi düşecek.